Pinus halepensis

Pinus halepensis

Engleski naziv:

Aleppo pine, Jerusalem pine

Srpski naziv:
alepski bor

Areal:
Mediteran

Opis:
Drvo koje dostiže visinu do 20m. Stablo je manje-više nakrivljeno. Krošnja je kod mladih stabala piramidalna, a kod starijih zaobljena i često kišobranasta. Četine su tanke, sjajne, svetlozelene, dosta prilegle uz izbojak. Duge su 7-10cm. Po 2 četine se nalaze u rukavcu. Šišarice su jajastog oblika ili po 2-3, na drškama. Dozrevaju u trećoj godini. Vrsta je koja brzo raste. U petoj godini dostiže visinu 1-1,5m, u desetoj 6-7m, a u šezdesetoj 15-18m. 
Kultivari:
var. brutia - brucijski  bor (Turkish pine, Calabrian pine, East Mediterranean pine, Brutia pine). Rasprostranjen u donjoj Italiji. Grančice su kod ovog varijeteta deblje, a četine duže i tvrđe nego kod alepskog bora. Šišarice su obično po 3-4 zajedno, bez drške i gotovo horizontalno odstoje. Brže raste od alepskog bora. Otporan je prema hladnoći, visokim temperaturama, suši i vetru. 

Primena:
Uglavnom se u Primorju koristi za pošumljavanje, ali i kao dekorativna vrsta po parkovima. Semenke su jestive, a iglice se mogu koristiti za čaj. Stablo se uzgaja i radi proizvodnje smole. 

Pinus pinea

Pinus pinea

Engleski naziv:
stone pine,  Italian stone pine, umbrella pine and parasol pine
Srpski naziv:
pinjol

Areal:
zapadno Sredozemlje, Severna Afrika i Kanarska ostrva

Opis:
Drvo visine do 25m, prečnik stabla 1.5m Krošnja je kišobranasta, sa donjim horizontalnim granama i gornjim uspravljenim. Pupoljci su bez smole. Četine su krute, odstojeće, malo uvijene, svetlozelene boje, na ledjima pljosnate. Duge su 10-15cm. po dve četine su u rukavcu. Šišarice su okruglasto jajaste, bez peteljke, uspravne na grani. Duge su 8-15cm. Apofize su velike i iz njihovih uglova polaze rebra koja idu do tupe grbice. Seme je jestivo. U početku raste brzo. 
Supstrat:
Najbolje uspeva na silikatno-peskovitom zemljištu, ali podnosi i zemljišta sa krečnjačkom podlogom-smeđa primorska zemljišta i crvenica. 
Svetloost:
Heliofilna vrsta.
Temperatura:
Osetljiv je na niske temperature. Ne podnosi temerature niže od -10ºС koja traje malo duži vremenski period jer stradaju mlade četine i pupoljci.

Pinus pinaster

Pinus pinaster

syn. P. maritima

Engleski naziv:
maritime pine, cluster pine
Srpski naziv:
primorski bor

Areal:
zapadno Sredozemlje, atlansko područje Portugala i Francuske

Opis:
Drvo visine do 30m. Krošnja je piramidalna. Ima po 2 četine u zajedničkom rukavcu. Četine su krute, sjajne i sabijene na vrhu grančice. Duge su 10-20cm. Svaki par četina kao da obrazuje cev, jer je unutrašnja strana četine konkavna. Šišarice su svetlo mrke bije i sjajne. Duge su 9-18cm. Apofiza je pravilnog oblika piramidlano podignuta sa uzdužnim grebenim i grbicom koja ima šiljat i povijen vrh. Dozrevaju u drugoj ili trećoj godini. 
Svetlost:
heliofilna vrsta
Temperatura:
Osetljiv je na niske temperature.
Vlažnost vazduha:
Zahteva postojanu vlažnost vazduha. 
Primena:
Pogodan je za peskovite podloge i uglavnom se koristi za pošumljavanje. Postao je i važna industrijska vrsta jer daje velike količine smole. 

Pinus rigida

Pinus rigida

Engleski naziv:
pitch pine
Srpski naziv:
rigida, smolasti bor

Areal:
severoistočni delovi Severne Amerike

Opis:
Drvo visine 10-15m, sa široko piramidalnom krošnjom kod mladih stabala i nepravilnom kod starijih. Za smolasti bor su karakteristični mnogobrojni kratki izdanci sa gustim četinama. Kora stabla veoma debela i jako izbrazdana. Sadrži po 3 četine u rukavcu dužine 7-10cm, na leđima spljoštena, a po ivicama veoma grube. Nalazi se po 3-5 šišarica zajedno, skoro sedeće, duge 3-9cm. Šišarice dugo ostaju na drveću, ne opadaju. Vrsta raste lagano. Sklona je da obrazuje kriva stabla. 
Supstrat:
Zemljište ne bira. Može da raste na vrlo siromašnim i suvim terenima, kao i na močvarnim i dosta vlažnim. 
Temperatura:
Vrlo je otporna na hladnoću.
Savet:
Loše podnosi suvoću vazduha i nije pogodna za sušne regione.

Pinus ponderosa

Pinus ponderosa

Engleski naziv:
ponderosa pine, bull pine, blackjack pine, western yellow-pine
Srpski naziv:
žuti, zlatni bor

Areal:
zapadni delovi Severne Amerike, od Britanske Kolumbije na severu do Meksika na  jugu

Opis:
Drvo visine do 75m. Krošnja je usko piramidalna kod mladih stabala, a kod starijih široko piramidalna. Četina ima uglavnom po 3 u jednom rukavcu. Četine su bodljaste, malo povijene, tamnozelene, duge 20-30cm. Šišarice svetlomrke, sjajne, široko jajaste. Apofiza je pravilnog oblika, malo podignuta,  zaobljena sa pravom ili malo povijenom grbicom. U početku raste lagano, zatim brže.
Supstrat:
Može da rastena svim zemljištima (peščano, glinasto, černozem, peskoviti i suvi tereni). Najbolje raste na lako glinovitim, dubokim i vlažnim, ali dobro dreniranim zemljištima. 
Temperatura:
Otporna je na mraz, podnosi niske temperature. Dosta dobro podnosi sušu. Pri jakim mrazevima nekada izmrznu četine. 

Pinus taeda

Pinus taeda

syn. P. lutea

Engleski naziv:
loblolly pine
Srpski naziv:
teda bor

Areal:
jugoistok Sjedinjenih Država u Virdžiniji i Floridi 

Opis:
Drvo visoko 20-30m sa okruglastom krošnjom. Kora u starosti sa dubokim brazdama. Mlade grane ponekad sa pepeljkom, gole. Pupoljci bez smole, ljuspe po obodu paučinasto resaste i manje više unazad savijene. Četine se nalaze po 3 u rukavcu, tanke, krute, nešto savijene, svetlozelene. Duge su 15-25cm, po obodu fino testeraste. Šišarice sedeće, simetrične, kupaste, crvenkastosmeđe, apofiza sa oštrom poprečnom prugom i grbicom produženom u jak troivičast trn, Brzorastuća vrsta.
Supstrat:
Raste na vrlo vlažnim, a i suvim peskovitim terenima.
Temperatura:
Može da izdrži do -10ºС.

Pinus strobus

 Pinus strobus

Engleski naziv:
eastern white pine, northern white pine, white pine, Weymouth pine (British), soft pine
Srpski naziv:
borovac, Vajmutov bor

Areal:
severoistočni predeli Severne Amerike, od Velikih jezera do južnih Eligena. 

Opis:
Drvo visine do 50m. Krošnja je kod mladih stabala usko piramidalna, a kod starijih je nešto šira. Četine su prave, meke duge 6-12cm, po 5 u rukavcu, plavičastozelene ili svetlo zelene boje. Šišarice su na drškama, usko cilindrične, malo povijene, zašiljene pri vrhu i osnovi. Duge su 10-15cm. Vrsta brzog rasta.
Kultivari:
'Merrimack'

'Angel Falls'

'Oliver Dwarf'

'Mini Twists' 

Primena:
Za nas je važna kao šumarska uzgojna vrsta zbog brzog rasta i kvalitetnog drvata za stolarstvo, rezbarstvo, građevinarstvo.
Savet:
Strada od gljivice Peridermium strobi koja izaziva rak na kori. Treba izbegavati gajenje ribizle u neposrednoj blizini. 

 

Pinus cembra

Pinus cembra

Engleski naziv:
Swiss pine, Swiss stone pine, Arolla pine, Austrian stone pine, Stone pine
Srpski naziv:
limba

Areal:
visoke planine srednje Evrope (Alpi, Karpati) i planine srednje Azije (Altaj) na visinama 1300-1600m n.v., severni delovi Rusije i Sibira

Opis:
Dostiže visinu 10-90m. Krošnja mladih stabala je usko piramidalna i granata od osnove. Kod starijih stabala, naručito na većim nadmorskim visinama je nepravilna, sa nekoliko vrhova. Četina ima po 5 zajedno u rukavcu, dosta krute, duge 5-10cm. Sa unutrašnje strane četine su sa linijama stoma. Šišarice su jajolike, tupe, 6-8cm duge, na kratkoj dršci, uspravne.
Svetlost: 
Na višim nadmorskim visinama je vrsta svetla, ali na povoljnijim staništima dobro podnosi zasenu.

Pinus wallichiana

Pinus wallichiana

syn. P. excelsa
syn. P. griffithii

Engleski naziv:
Bhutan pine, blue pine, Himalayan pine, Himalayan white pine
Srpski naziv:
himalajski bor, butanski bor, plavi bor, himalajski beli bor

Areal:
južni  i zapadni Himalaji, 1500-4000m n.v.

Opis:
Jednodomo drvo visine do 50m. Krošnja je široko piramidalna, dosta retka sa granama u pršljenovima. Kod starijih stabala grane su nekada i viseće. Četine su tanke, kolenasto povijene i po obodu fino testeraste. Duge su 10-18cm. Plavičastozelene ili sivozelene boje. Nalazi se po 5 četine u rukavcu. Šišarice su na drškama 2-5cm, cilindrične, prave ili malo povijene. Najčešće su belo smolave. Dozrevaju u jesen druge godine. Brzorastuća vrsta.
Supstrat:
Loše podnosi suva zemljišta. Najbolje se razvija na svežim i bogatim, formiranim na silikatnoj podlozi. 
Svetlost: 
U mladosti podnosi senku. 
Temperatura:
Veoma je otporna prema mrazu i izdržava minimalne temperature od -25ºС do -30ºС.

Pinus peuce

Pinus peuce

Engleski naziv:
Macedonian pine, Balkan Pine
Srpski naziv:
molika, jelov bor

Areal:
Tercijarni relikt i endemit Balkanskog poluostrva

Opis:
Jednodomo drvo visine do 25m. Krošnja je kupasta ili jajasta, vrlo gusta. Četine su prilično krute, uperene prema vrhu grančice, sivozelene boje. Šišarice su na kratkim drškama, cilindrične, svetlosmeđe boje, pojedinačne ili 3-4 zajedno. Dozrevaju u jesen druge godine. Brzo raste.   
Svetlost: 
Podnosi zasenu.
Primena:
Drvo je dobrog kvaliteta, vrlo lako, meko i trajno.

Larix gmelinii

Larix gmelinii

Engleski naziv:
Dahurian larch
Srpski naziv:
dahurski ariš

Areal:
istoćni Sibir, Mandžurija, srednja Kamčatka

Opis:
Stablo dostiže visinu do 30m. Grane su otklonjene i vise. Mlade grančice žućkaste do crvenkaste, dlakave, vise. Linije su oko 3cm duge sa linijama stoma, ostaju zelene do kasno u jesen. Šišarice su jajastog oblika, do 3cm duge. 
Temperatura:
Može da izdrži temperature do -50ºС.
Primena:
Drvo ima visoka tehnička svojstva. Kora sadrži 12-24% taninskih materija.

Larix decidua

Larix decidua

sy. L. europaea

Engleski naziv:
European larch
Srpski naziv:
evropski ariš

Areal:
srednjeevropski Alpi, Karpati, Sudeti i Poljska 

Opis:
Listopadno drvo visine do 35m. Krošnja je kupasto jajasta sa nepravilno pršljenastim granama. Grane mogu biti horizontalno viseće, ali sa vrhovima uperenim na gore. Četine su na dugorastima spiralnog rasporeda, a na kratkorastima u pramenovima. Mekane su, pljosnate, na naličju sa podužnim rebrom. Svetlozelene boje. Šišarice su jajaste, svetlosmeđe boje, duge 1,5-4cm.
Primena:
Gaji se kao dekorativna vrsta zbog lepog oblika stabla, prozračne krošnje i zbog brzog rasta. U jesen četine dobiju zlatnu boju.